هدف سیستم احتراق ایجاد یک جرقه است که که مخلوط هوا و سوخت درون سیلندر موتور را مشتعل کند. سیستم احتراق باید این کار را درست موقع و بیش از چند هزار بار در هر دقیقه برای هریک از سیلندرهای موتور انجام دهد. اگر زمان جرقه زدن برای کسر کوچکی از ثانیه متوقف شود، عملکرد موتور کاهش می یابد یا اصلاً کار نخواهد کرد. در ادامه درباره نحوه کار سیستم احتراق خواهید خواند.
وقتی پیستون در بالای فشرده ساز قرار بگیرد، سیستم احتراق یک ولتاژ بسیار بالا به شمع جرقه در هر یک از سیلندرها می فرستد. نوک هر شمع یک شکاف دارد که ولتاژ برای رسیدن به آن باید درسراسر آن شمع حرکت کند. همین نقطه جایی است که جرقه زده می شود.
ولتاژی که در شمع جرقه موجود است چیزی بین 20000 و 50000 ولت یا بیشتر است. وظیفه سیستم احتراق این است که این ولتاژ بالا را از یک منبع 12 ولتی تولید کند و آن را به هریک از سیلندرها در زمان مناسب و جهت مشخص برساند.
حالا ببینیم این وظیفه چگونه انجام می شود.
سیستم احتراق دو وظیفه دارد: اول باید ولتاژ به میزان کافی (20000+) برای قوس یافتن در سراسر شکاف جرقه شمع ایجاد شود، بنابراین جرقه ای که برای مشتعل کردن مخلوط هوا و سوخت به اندازه کافی قوی باشد، ایجاد می شود. دوم باید زمان جرقه را کنترل کند تا در زمان درست اتفاق بیفتد و به سیلندر درست فرستاده شود.
سیستم احتراق به دو بخش تقسیم می شود؛ مدار اولیه و مدار ثانویه. مدار اولیه ولتاژ پایین با ولتاژ باتری کار می کند (12 تا 14.5 ولت) و مسئول ایجاد سیگنال برای روشن کردن شمع در زمان مناسب و فرستادن آن سیگنال به کویل احتراق است. کویل احتراق قطعه ای است که سیگنال 12 ولتی را به بیشتر از 20000 ولت شارژ تبدیل می کند. وقتی ولتاژ افزایش یافت، به مدار ثانویه می رود که از آنجا در زمان مناسب به سمت شمع جرقه درست هدایت می شود.
اصول اولیه سیستم احتراق الکتریکی در 75 سال گذشته تغییر نکرده است. چیزی که تغییر کرده است شیوه ساختن جرقه و نحوه توزیع آن است.
در حال حاضر، سه نوع سیستم احتراق وجود دارد: سیستم احتراق داخلی که برای اولین بار در سال 1975 استفاده شده است. این نوع سیستم مکانیکی و الکتریکی است و از اصول الکترونیک استفاده نمی کند. سیستم احتراق الکترونیک که در دهه هفتاد میلادی تولید شد و هنگامی که کنترل و پایایی بهتر مهم شد، این سیستم هم محبوب شد. سیستم احتراق بدون توزیع کننده که در دهه هشتاد میلادی در دسترس قرار گرفت. ایت سیستم کاملاً بوسیله کامپیوتر کنترل می شود و هیچ قطعه متحرکی ندارد؛ به همین خاطر کارایی آن بشدت افزایش یافته است.
هر سه نوع سیستم های احتراق جز تعویض شمع در فواصل 1000 تا 1500 کیلومتری، نیاز به نگهداری دیگری ندارند.